This Never Happened to the Other Fellow
posted by vangelakas at 12:04 AM
Το θεατράκι το είχα λυσμονήσει.Το αυτό (& νήπιο & δημοτικό & γυμνάσιο & λύκειο)
Κι εγώ είχα καιρό νά πάω... Τό τράμ δέ, τό έδιωξαν. Άν είναι δυνατόν, σέ εποχή πού λόγω τού καινούριου τράμ όλοι οι δήμοι πού τό φιλοξενούν αναδεικνύουν δίκην γραφικότητος τούς παλαιούς συρμούς (βλέπε παραλιακή λίγο πρίν από τήν Αμφιθέας πρός Γλυφάδα) εμείς τό στείλαμε αδιάβαστο. (Ποιός ξέρει, μπορεί νά τό πούλησε ο δήμαρχος!) Πάντως ρέ παίχτη, γιά νά δίνουμε καί δίκια, έχει κάνει σπουδαία αναδάσωση. Μιά πλαγιά (εκεί όπου ήταν τό εργοστάσιο αλλαντικών τού Βασιλείου) είχε καραφλέψει. Τώρα φούντεψε η φάσις - ουχί Ζωνιανιστί!Τώρα έχω ξεκινήσει τρέξιμο, πάω μέ έναν φίλο (όστις τό επεσκέπτετο μόνον γιά νά σκάση κάνα γιομιστό) γάμησέ τα, σκούριασμα μεγάλο... Κατάντια...
Aς όψεται που είναι άλσος. Αλλιώς...Τυχεροί οι κάτοικοι γύρω από το δασάκι.
Τυχερότατοι! Πόσο νά πηγαίνη άραγες κάνα τριαράκι νιότευκτον μέ φάτσα τά πεύκα...
Την εμπορική εκμετάλλευση του προκτού όλων των συγγενών και φίλων του αγοραστή από τον εργολαβο. Με σταθερό επιτόκιο. Με κλιμακούμενο, βάνε μέσα και τα παιδιά του ενδιαφερόμενου που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα.
Χαχαχαχα! Σέ πιάνει ασφυξία σέ αυτήν τήν πόλη... Πού νά πάμε ρέ παίχτη;
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home
Mικροτσούτσουνος (φασίστας γὰρ)
View my complete profile
Subscribe toPosts [Atom]
6 Comments:
Το θεατράκι το είχα λυσμονήσει.
Το αυτό (& νήπιο & δημοτικό & γυμνάσιο & λύκειο)
Κι εγώ είχα καιρό νά πάω... Τό τράμ δέ, τό έδιωξαν. Άν είναι δυνατόν, σέ εποχή πού λόγω τού καινούριου τράμ όλοι οι δήμοι πού τό φιλοξενούν αναδεικνύουν δίκην γραφικότητος τούς παλαιούς συρμούς (βλέπε παραλιακή λίγο πρίν από τήν Αμφιθέας πρός Γλυφάδα) εμείς τό στείλαμε αδιάβαστο. (Ποιός ξέρει, μπορεί νά τό πούλησε ο δήμαρχος!)
Πάντως ρέ παίχτη, γιά νά δίνουμε καί δίκια, έχει κάνει σπουδαία αναδάσωση. Μιά πλαγιά (εκεί όπου ήταν τό εργοστάσιο αλλαντικών τού Βασιλείου) είχε καραφλέψει. Τώρα φούντεψε η φάσις - ουχί Ζωνιανιστί!
Τώρα έχω ξεκινήσει τρέξιμο, πάω μέ έναν φίλο (όστις τό επεσκέπτετο μόνον γιά νά σκάση κάνα γιομιστό) γάμησέ τα, σκούριασμα μεγάλο... Κατάντια...
Aς όψεται που είναι άλσος. Αλλιώς...
Τυχεροί οι κάτοικοι γύρω από το δασάκι.
Τυχερότατοι! Πόσο νά πηγαίνη άραγες κάνα τριαράκι νιότευκτον μέ φάτσα τά πεύκα...
Την εμπορική εκμετάλλευση του προκτού όλων των συγγενών και φίλων του αγοραστή από τον εργολαβο. Με σταθερό επιτόκιο. Με κλιμακούμενο, βάνε μέσα και τα παιδιά του ενδιαφερόμενου που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα.
Χαχαχαχα! Σέ πιάνει ασφυξία σέ αυτήν τήν πόλη... Πού νά πάμε ρέ παίχτη;
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home