Λίγο εἰς τὴν μεῖον ἕνα.

Λίγο πρίν.

I was walking through the woods, thinking about Christ. If He was a carpenter, I wondered what He charged for bookshelves.

Countess Alexandrovna: You are the greatest lover I've ever had.

Boris: Well, I practice a lot when I'm alone.

I'm not really the heroic type. I was beat up by Quakers.

Lying in Box 237

ἐκεῖνος ὁ Σεπτέμβρης...

I wonder if she actually had an orgasm in the two years we were married, or did she fake it that night?

If that plane leaves the ground, and you're not on it with him, you'll regret it - maybe not today, maybe not tomorrow, but soon, and for the rest of your life.

πίκολο

ἔ, ναί!

ἒλ παραΐσο

λυκούργου καὶ καλαμῶν. Πρίν.

(σχεδὸν) τέλειο πανταχόθεν. ῥελαντὶ - ἀναμονὴ

Γλυκούλι κι ἀειθαλές (24630)

Γρανίτα στὴν ζούλα.

ἐναλλακτικῶς...

Παραλία, τὸ ἕνα μετὰ τὸ ἄλλο.

Ντεζαβοῦ

ἕνα κάτι...

Στὸ τέλος

ἀνυπέρβλητο

Τώρα πάλι στέκομαι ἐδῶ καὶ κυττάζω ἐσένα νὰ φεύγῃς

ἂν μποροῦσα λέξεις νὰ βρῶ καὶ νὰ σοῦ κρατήσω τὸ χέρι

μὰ κυττάζω αυτὸν τὸν καιρὸ καὶ θαρρῶ πὼς πάει νὰ βρέξῃ

πάνω ἀπὸ ἕναν δρόμο ἀνοικτό, ἐκεῖ ποὺ ὅλοι οἱ ἄλλοι ἔχουν τρέξει

Οἱ καρδιές μας χτυποῦν σὰν παιδιὰ ποὺ ὁρίζουν τὸ τέλος

ὅλ’ αὐτὰ πού’χες πεῖ, τώρα μοιάζουν μ’ ἕνα ἕρημο μέρος

καὶ σὰν χρόνος γυρνᾷ ὅλο αὐτὸ ποὺ ποτὲ δὲν τελειώνει

ἕνα τραῖνο περνᾷ καὶ στὸ τέλος τῆς γῆς ξημερώνει

Πάνω στὴν γραμμὴ περπατῶ καὶ κυττῶ τὸ σύρμα νὰ παίζῃ

νοιώθω πὼς ἡ ἀγάπη εἶναι ἐδῶ καὶ δὲν εἶναι πάθος μὰ στέγη

ποὺ φυλάει δυὸ ἀνθρώπους στὸ φῶς καὶ χωρὶς ἀλήθεια δὲν φεύγει

σὰν μιὰ μηχανῆ σ’ ἀγαπῶ κι εἶδα αὐτὴν τὴν βίδα ποὺ φταίει

Οἱ καρδιές μας χτυποῦν σὰν παιδιὰ ποὺ ὁρίζουν τὸ τέλος

ὅλ’ αὐτὰ πού’χες πεῖ, τώρα μοιάζουν μ’ ἕνα ἕρημο μέρος

καὶ σὰν χρόνος γυρνᾷ ὅλο αὐτὸ ποὺ ποτὲ δὲν τελειώνει

ἕνα τραῖνο περνᾷ καὶ στὸ τέλος τῆς γῆς ξημερώνει

ἄπαιχτο

Κωνσταντῖνος Βῆτα - 1973

μαζὺ μὲ τὸ πότισμα...

with no name

ἦταν μὶσς ἔγινε μίσης.

Σὰν τὶς κολώνιες!

κάτω ἀπὸ τὴν μοκαμβίλια, ἀπέναντι ἀπὸ τὰ πέτρινα βλέμματα.

ἀγαπημένο...